برای بررسی سبک بازی ایران و دل خوش بودن به دفاع مطلق و ضد حملات هیچگاه نباید تیم ملی ایران را با سبک تیم ملی یونان مقایسه کنیم.2 مورد اساسی در این رابطه وجود دارد.تیمی که به دفاع مطلق میپردازد باید از حداقل توان هجومی در شرایط رو درو شدن با تیمهای هم تراز یا ضعیف تر را دارا باشد.مثلا دلخوش بودن به ضد حمله در بازی با تیمی مثل بحرین نتیجه اش حتی اگر برد باشد فرقی با باخت نمیکند هرچند که بعید به نظر میرسد همان نتیجه برد نیز با تیمی که ترکیب مشابه و کاملا دفاعی بازی میکند نیز به دست بیاید.ما اگر در مقابل آرژانتین پلن دفاعی مناسبی داشتیم اما در مقابل بوسنی نتوانستیم حملات خطرناکی را ترتیب بدهیم.بعید به نظر میرسد تیمی حتی با 3 تساوی از مرحله کروهی به طور قطع صعود کند!
نکته بعدی این است که این مدل بازی همواره نتیجه نمیدهد و یک مدل با درصد شانس پایین و موفقیتهای مقطعی است.
تساوی ما با نیجریه فقط یک عدد بود.ما برای غلبه بر نیجریه باید چند برابر قویتر میشدیم؟؟؟؟؟؟؟؟ تا توان برد نیجریه را داشته باشیم.